Mezopotamyanın Kuzeye Açılan Penceresi

Tarih

İlçemiz yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır. Yağıslar genellikle yağmur şeklindedir. Kar yağışı çok nadirdir. Yaz aylarında sıcaklık 40-450'lere kadar çıkabilmektedir. Yörede yıllık ortalama sıcaklık 18.90C'dır. Sıcaklık ortalamaları mevsimlere göre büyük farklılıklar gösterir. En soğuk aylar aralık-ocak, en sıcak aylar ise temmuz ve ağustostur. Yıllık ortalama yağış miktarları 456.4 M3 /m2dir. En çok yağış nisan ayında, en az yağış ise ağustos ayında olmaktadır. 2000 yılının yazı, bütün Türkiye'de olduğu gibi, son yüzyılın en sıcak yazı olarak ifade edilmiştir.

İlçenin doğal bitki örtüsü steptir. Çağçağ Deresi'nin geçtiği Bunıstra Vadisi ile Akarsu, Pınarbaşı ve ilçe merkezinde sebze ve meyve bahçeleri bulunmakta, bu bahçelerle iç içe önemli miktarda kavak ağacı yetiştirilmektedir. Dağlık bölgelerde bağcılık yapılmaktadır. İlçe topraklarında ilçenin simgesi haline gelmiş pamuk başta olmak üzere buğday, arpa, mercimek, mısır, susam ve sebze yetiştirilmektedir. Son yıllarda zeytincilik de önemli bir gelişme göstermiştir. Yöre eskiden orman bakımından oldukça zengindi. 1900 yıllarına kadar ilçenin kuzey tarafı, ova ile birleştiği noktaya kadar, asırlık meşe ağaçlarıyla kaplıydı. Bu tarihlerden sonra Almanlar, Haydarpaşa-Bağdat Demiryolu'nun yapıldığı yıllarda lokomotifleri işletmek için bu ormanları keserek ciddi bir doğa katliamı yapmışlardır. Kesilen ağaçların taşınması için Durakbaşı'ndan Yandere köyüne geçici bir demiryolu hattı döşemişlerdir.

Halen ilçenin kuzey tarafı, bağlık alanların dışında, tamamen meşeliklerle kaplıdır. Mevcut ormanlar enerji ormanlarıdır; son yıllarda yapılan tarla açılımları ve tahripler sonucu eski ihtişamlarını kaybetmişlerdir. Bozuk baltalık durumundaki meşe ormanlarında sakızağacı, dişbudak, söğüt ve çınarlara da rastlanmaktadır Yöredeki ağaç çeşitleri kavak, çam, meşe ve çeşitli meyve ağaçlarıdır. Ayrıca sadece Nusaybin'de yetişen “Teraki” meyvesi vardır. Kabuklu ceviz büyüklüğünde, tüysüz ve sert olan bu meyvenin farklı ve güzel bir tadı vardır. Türkiye'nin sadece güneydoğusunda yetişen “Duvberan” adlı mantar da mantarlar arasında lezzet bakımından dünyada bir numaradır. Bu mantarlar ile ilkel koşullarla köylerde sabun yapımında kullanılan, halk arasında “Şinok” olarak adlandırılan yabanfıstığı da (bıtım) ilçeye özgü ve incelemeye değer farklılıklardır. Öte yandan ilçemizde bolca yetişen “kapari” (şahfel) otu (ansiklopodilerde “gebreotu” adıyla anılmaktadır), oldukça büyük, beyaz çiçekli, dikenli ve genellikle yere yatık özellikleriyle dikkat çeken; çiçek tomurcukları ilaç ve kozmetik sanayiinde kullanılabilen bir bitkidir
 
01.01.2009 Tarihinden Bu Yana Toplam 17506 ziyaretçikişi burdaydı!